Historia Instytutu

Diecezjalny Instytut Muzyki Kościelnej w Łomży
powołany został 1 września 2014 roku przez Biskupa Łomżyńskiego Janusza Stepnowskiego.

Działalność Instytutu jest kontynuacją Diecezjalnego Instytutu Organistowskiego utworzonego we wrześniu 1971 roku z inicjatywy biskupa Mikołaja Sasinowskiego. Siedziba DIMK-u znajduje się w gmachu Wyższego Seminarium Duchownego w Łomży. Celem Instytutu jest kształcenie muzyków kościelnych, ze szczególnym uwzględnieniem organistów. Program nauczania realizowany jest w cyklu pięcioletnim, a jego zakres obejmuje przedmioty teoretyczne i praktyczne.

Obecnie, w roku 2016 w Instytucie kształci się 50 słuchaczy, pod kierunkiem 10 wykładowców.

Rys Historyczny Instytutu (1972 - 2010)
Ks. prof. dr hab. Witold Jemielity

Szkoła dla organistów powstała w roku 1972. Pierwsi uczestnicy organizowanego w diecezji łomżyńskiej kursu dla organistów potrzebowali dokształcenia w wykonywanym zawodzie, i stąd pochodziła nazwa „Kurs Dokształcający dla Organistów w Łomży”. W myśl przepisów państwowych kursy dokształcające nie podlegały rejestracji i można było je swobodnie prowadzić; w niektórych diecezjach z racji nazwy Instytut były z tym kłopoty. W Kurii Diecezjalnej używano nazwy „Diecezjalny Instytut Organistowski w Łomży”. Natomiast w Statucie z 2009 r. podano określenie: „Studium Organistowskie Diecezji Łomżyńskiej”.

Potrzebę utworzenia Studium Organistowskiego w Łomży widział biskup Mikołaj Sasinowski. W diecezji łomżyńskiej wielu organistów nie posiadało odpowiedniego przygotowania muzycznego, potrzebni byli też nowi organiści. W małym zakresie (kilka osób) kształcenie organistów prowadził Leonard Ejtminowicz, organista katedry łomżyńskiej, wspólnie z ks. Bolesławem Waldmanem, profesorem seminarium duchownego. W 1970 r. bp M. Sasinowski zwrócił się do ks. Mieczysława Dworakowskiego, który właśnie został profesorem muzykologii w seminarium duchownym, by przedstawił projekt Kursu dla organistów. Ten po zasięgnięciu rady ks. B. Waldmana i L. Ejtminowicza ułożył ankietę.

Oto treść ankiety:
1. Nazwisko i imię. 2. Data i miejsce urodzenia. 3. Ile lat pracuje jako organista. 4. Miejsce pracy. 5. Czy był zgłoszony do Kurii i czy złożył wymagane regulaminem dokumenty. 6. Gdzie i u kogo uczył się organistowstwa. 7. Czy uczył się następujących przedmiotów: zasady muzyki - według jakiego podręcznika; harmonia, ile przerobił i według jakiego podręcznika; solfeż - według jakiego podręcznika; kto uczył gry na fortepianie i jakie ostatnio utwory były przerabiane; czy grał gamy i pasaże, przez ile oktaw; kto uczył gry na organach i jakie ostatnio były przerobione utwory; czy uczył się zasady prowadzenia chóru; czy uczył się zasad śpiewu gregoriańskiego; czy uczył się historii muzyki; czy uczył się organoznastwa. 8. Na jakim obecnie gra instrumencie: fisharmonia jednomanuałowa, organy jednomanuałowe bez pedału, jednomanuałowe z pedałem, organy dwumanuałowe z pedałem. 9. Na którą godzinę najwcześniej może Pan przyjechać do Łomży. 10. O której godzinie najpóźniej musi Pan wyjechać z Łomży, aby w tym dniu mógł dojechać do domu. 11. Czy potrzebny będzie nocleg. 12. Jaki instrument posiada w domu.

Dnia 8. 11.1972 r. Kuria Diecezjalna w Łomży skierowała do księży proboszczów następujące pismo. „Z polecenia Biskupa Ordynariusza, Kuria Diecezjalna organizuje kursy dokształcające dla organistów naszej diecezji. Uczestnictwu na kursach podlegają wszyscy organiści, którzy nie ukończyli 45 lat życia i nie mają urzędowego zaświadczenia o studiach muzycznych, wydanego przez szkołę czy instytucję kształcącą organistów. Jeżeli organista Księdza Proboszcza odpowiada powyższym warunkom, prosimy o powiadomienie go, ażeby przybył do Łomży do Kurii w dniu 17 listopada b.r. na godz. 9,30 w celach ewidencyjnych i wzięcia udziału w inauguracyjno-informacyjnym posiedzeniu. Organista, który dotąd, w myśl regulaminu, nie był formalnie zgłoszony w Kurii do aprobaty, powinien mieć pismo zgłaszające Proboszcza i dokumenty personalne wymagane przez regulamin¹.

Wydaje się, że nie było wówczas oficjalnego dekretu biskupa o powołaniu Kursu Dokształcającego, o takim dekrecie nie ma wzmianki w dokumentacji. Dopiero w 2009 r., w związku z Synodem Diecezji Łomżyńskiej, został zatwierdzony „Statut Studium Organistowskiego Diecezji Łomżyńskiej. 1. Studium Organistowskie Diecezji Łomżyńskiej zapewnia wykształcenie muzyczne liturgiczne kandydatom do pełnienia posługi organisty w parafii, zgodnie z zaleceniami Stolicy Apostolskiej (Instrukcja o muzyce w świętej liturgii „Musicae Sacrae” N. 25), Konferencji Episkopatu Polski (Instrukcja Episkopatu Polski o Muzyce Liturgicznej po Soborze watykańskim II N. 32) i I Synodu Diecezji Łomżyńskiej (Statut 398). 2. Studium jest powołane przez Biskupa Łomżyńskiego jako szkoła niepubliczna. 3. Siedziba Studium mieści się przy ul. Sadowej 3 w Łomży. 4. Dyrektora Studium mianuje biskup diecezjalny i zatwierdza skład personalny. 5. Program nauczania oparty jest o wytyczne Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski dla diecezjalnych instytutów organistowskich. Nauka trwa cztery lata w wymiarze jeden dzień w tygodniu. Na dzień wykładowy składa się pięć godzin zajęć teoretycznych i jedna godzina nauki gry na instrumencie. 6. Warunkiem przyjęcia do Studium jest opinia księdza proboszcza parafii zamieszkania kandydata i przesłuchanie wstępne ze śpiewu. 7. Warunkiem ukończenia studium jest zaliczenie wszystkich przedmiotów przewidzianych w programie nauczania i wykonanie recitalu organowego, zwanego też egzaminem dyplomowym. Po ukończeniu studium absolwent otrzymuje dyplom upoważniający do podejmowania posługi organisty. 8. Ofiary składane przez studentów przeznaczone są na pokrycie kosztów funkcjonowania Studium. 9. Wszelkie zmiany niniejszego Statutu, a także jego zniesienie mogą być dokonane jedynie przez nowy dekret Biskupa Łomżyńskiego. 10. Statut wchodzi w życie z dniem 21 marca 2009 r. Niniejszy Statut Studium Organistowskiego Diecezji Łomżyńskiej zatwierdzam, Stanisław Stefanek Biskup Łomżyński, Łomża, dnia 20 lutego 2009 r. N. 235/B/2009. Ks. Tadeusz Śliwowski kanclerz Kurii”².


Wykładowcy

Ks. Mieczysław Dworakowski. Urodził się 18.03.1938 r. Święcenia kapłańskie przyjął 04.06.1961 r. W latach 1961-1965 odbywał studia muzyczne w Instytucie Prymasowskim w Aninie, w latach 1965-1970 studia muzyczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które uwieńczył dyplomem magistra muzykologii. Od 16.11.1970 r. do 01.07.1998 r. był profesorem w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży, od 19.11.1970 r. do 01.07.1998 r. referentem duszpasterstwa organistów i pracowników kościelnych, od 1971-1998 dyrektorem diecezjalnego instytutu organistowskiego, od 17.12.1979 r. do 01.07.1997 r. przewodniczącym diecezjalnej komisji muzyki i śpiewu kościelnego oraz członkiem diecezjalnej komisji liturgicznej, od 01.07.1997 r. do 01.09.1999 r. dyrektorem Diecezjalnego Instytutu Organistowskiego. Z dniem 01.07.1998 r. przeszedł na probostwo Dąbrówka Kościelna. Ks. prał. Mieczysław Dworakowski zmarł w dniu 24 marca 2012 roku w wieku 74 lat.

Ks. Szczepan Dobecki. Urodził się 26.03.1965 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1992 r. W dwa lata potem rozpoczął studia muzykologii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, od 1996 r. kontynuował je w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie uzyskał stopień magistra. Następnie uczęszczał na podyplomowe studium chórmistrzowskie i studium emisji głosu w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od 1998 r. był profesorem Wyższego Seminarium Duchownego w Łomży, od 01.09.1999 r. dyrektorem Diecezjalnego Instytutu Organistowskiego. Od 9.12.2006 r. jest proboszczem parafii Piątnica.

Ks. Ludwik Brzostowski. Urodził się 9.03.1937 r., wyświęcony w 1960 r. W latach 1964-1970 studiował prawo kanoniczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W ramach pomocy koleżeńskiej, bez pisemnej nominacji biskupa, systematycznie przez dwa lata prowadził zajęcia z pracy kancelaryjnej, potem jeszcze kilka razy przez dwa lata³.

Leonard Ejtminowicz. Urodził się w Rydze. Studia organistowskie odbywał w Wilnie. W 1936 r. objął funkcję organisty w Grodnie i pracował tam do wojny. Ponieważ nie chciał repatriować się do Polski, został zesłany do gułagu Suchoje Bezwodnoje, gdzie był „lesorobem”. W 1947 r. powrócił do Polski, zamieszkał w Toruniu, w szkole uczył języka rosyjskiego. W 1950 r. przybył do Łomży wraz z rodziną i do 1974 r. pracował jako organista w katedrze łomżyńskiej. Jako już emeryt, w latach 1974-1990 uczył w Instytucie Organistowskim, miał zajęcia z harmonii teoretycznej i gry na instrumentach. Zmarł w Łomży, spoczywa na miejscowym cmentarzu. Za zasługi dla Kościoła Łomżyńskiego został odznaczony papieskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Świętego Grzegorza.

Barbara Hryniewiecka ze Zgromadzenia Sióstr Służek NMP, ukończyła Kurs Organistowski w Olsztynie, następnie studia muzykologii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1976-1979 w Instytucie prowadziła zajęcia z emisji głosu i fortepianu.

Krzysztof Huszcza. Był uczestnikiem Kursu Organistowskiego w Łomży. Chciał zapoznać się z liturgią i śpiewem liturgicznym. W grze na instrumencie i teorii był bardzo dobry. Został zaangażowany na nauczyciela gry na fortepianie, pracował dwa lata (jest jego podpis w 1986 r. na dyplomie jednego z uczniów Kursu)⁴.

Ks. Marian Jasionowski. Urodził się 02.07.1902 r. Święcenia kapłańskie przyjął 05.10.1925 r. Studiował w Pontificia Scuola Superiora di Muska Sacra w Rzymie, 03.04.1930 r. otrzymał dyplom magistra śpiewu kościelnego. W latach 1929-1939 i 1959-1968 wykładał śpiew kościelny w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży. W Instytucie uczył krótko, zmarł 22.11.1974 r.⁵.

Teresa Kasprzyk ze Zgromadzenia Sióstr Służek N.M.P. Ukończyła Kurs Organistowski w Łomży, następnie w 1977 r. studia muzykologii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Była organistką w Augustowie, dojeżdżała do Łomży na zajęcia. Są jej podpisy na dyplomach z lat 1987-1990.

Stanisław Kucharczyk. Ukończył Studium Organistowskie w Łomży. Pracował w latach 1992-2010.

Romuald Milewski. Ukończył Studium Organistowskie w Łomży. Pracował w latach 1992-1995 oraz od roku 2014 do: obecnie.

Stanisław Winiarski. Urodził się 12.12.1937 r. Muzyki uczył się u ojca - organisty, następnie u profesora Stanisława Koszowskie-go w Lublinie. W latach 1964-1968 studiował muzykologię w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, zakończone absolutorium. W latach 1965-1974 był organistą w kościele garnizonowym w Lublinie, od 01.05.1974 r. jest organistą w parafii katedralnej w Łomży. Uczy w Instytucie Organistowskim w Łomży uczy w latach 1974-2010⁶.

Stella Żabińska ze Gromadzenia Sióstr Adoratorek Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ukończyła Kurs Organistowski w Olsztynie. Mieszkała w domu zakonnym w Ełku. Ponieważ z Ełku dojeżdżały trzy osoby do Łomży, w tym jedna z sióstr Zgromadzenia, S. Żabińska od 3. 11. 1980 r. do 23. 06 1981 r. z tymi osobami prowadziła zajęcia z gry na fortepianie.

Grzegorz Żak. Ukończył Studium Organistowskie w Łomży i odbył studia muzykologii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracuje w Instytucie Muzyki Kościelnej w Łomży od 2009 r. do: obecnie.

Program nauki:

W 1972 r. po przeprowadzeniu wśród organistów egzaminu, utworzono dwa kursy: I - dla rozpoczynających naukę od podstaw, II - do prowadzenia zajęć z harmonii i na wyższym poziomie gry na instrumencie z fortepianem; stopień umiejętności poszczególnych osób był bardzo różny. Nauczania podjęli się: ks. Marian Jasionowski- solfeż, gra na fortepianie i dyrygentura, ks. B. Walkman - zajęcia z pracy kancelaryjnej, L. Ejtminowicz - harmonia i gra na instrumentach, ks. M. Dworakowski - zasady muzyki, gra na instrumentach i zagadnienia religijne⁷. Kiedy pierwsi słuchacze kończyli naukę, podjęto decyzję o naborze kolejnych kandydatów. Egzamin dotyczył głównie słuchu muzycznego. Kto posiadał jakieś przygotowanie muzyczne, zdawał egzamin z tych umiejętności i był przyjmowany na wyższy kurs. W kolejnych latach przygotowanie kandydatów było bardzo różne. Jedni znali zasady muzyki, częściowo harmonii i grywali wcześniej w zespołach, inni nie posiadali żadnego przygotowania. Od kandydatów wymagano jedynie ukończenia szkoły podstawowej i przy zgłoszeniach badano słuch muzyczny. W składanych podaniach o przyjęcie na Kurs, kandydaci pisali: jestem już organistą, chcę być organistą, uczyłem się u pewnego organisty, gram w zespole, uczyłem się w szkole muzycznej, grałem w orkiestrze wojskowej, nie uczyłem się muzyki, ukończyłem szkołę podstawową, posiadam świadectwo szkoły zawodowej, nie ukończyłem szkoły średniej, posiadam maturę. Wymagano też opinii proboszcza o kandydacie i jego rodzinie, która to opinia w zasadzie była prawie zawsze pozytywna, z wyjątkiem kilku, co skutkowało odmową przyjęcia kandydata⁸.

Na czterech latach procesu nauczania obowiązywał następujący program: I rok: zasady muzyki - poziom średniej szkoły muzycznej, emisja głosu, solfeż, zagadnienia religijne i liturgiczne. II rok: harmonia teoretyczna (harmonia tonalna), solfeż, repertuar liturgiczny, zagadnienia religijne i liturgiczne. III rok: harmonia teoretyczna, harmonia praktyczna, organoznastwo (pół roku), chorał gregoriański (pół roku), chór z dyrygenturą. IV rok: harmonia teoretyczna, harmonia praktyczna, historia muzyki, chór z dyrygenturą. Po półroczy był egzamin z nauczanych przedmiotów, przy końcu roku egzamin kwalifikujący na następny rok nauczania. Obowiązywała skala ocen od dwa do pięć. Pierwsze dwa lata nauki poświęcano grze na fortepianie (pianinie) jako przygotowanie do gry na organach. Po wstępnej grze na organach instrumentów manualnych przechodzono do gry na organach razem z klawiaturą pedałową. Nauka na instrumentach odbywała się indywidualnie. Po zaliczeniu przedmiotów teoretycznych i innych poza graniem, był egzamin dyplomowy z przygotowanego repertuaru muzyki organowej różnych epok. Bardziej zaawansowani w grze korzystali z organów w katedrze⁹.

Nauka odbywała się dwa razy w tygodniu, na przykład w 2002/03 w środy i czwartki, w 2003/04 we wtorki i środy, w 2006/07 we wtorki i środy. Zajęcia były w godzinach 10 do 14, godziny te przyjęto ze względu na przyjazdy i odjazdy autobusów. Nie było hoteliku. Uczestniczy wnosili opłaty za naukę, na przykład w 2000 r. 100 zł na miesiąc, w 2003 r. 120 zł, w 2007 r. 140 zł. Zajęcia odbywały się w pomieszczeniach kościelnych: w budynku Kurii Diecezjalnej, następnie w budynku Instytutu Katechetycznego. Seminarium duchowne przekazało dla Studium Organistowskiego dwie fisharmonie, stoliki i krzesła, osoba prywatna z Łomży podarowała pianino, po zmarłym ks. M. Jasionowskim też pianino, bp M. Sasinowski ofiarował dwa tysiące dolarów na organy ćwiczebne.

Po zakończeniu roku nauki, kursanci otrzymywali „Zaświadczenie Kursu Dokształcającego: Niniejszym zaświadcza się, że NN pełniący obowiązki organisty w parafii NN brał udział w kursie dokształcającym dla organistów diecezji łomżyńskiej w roku szkolnym NN i otrzymał następujące oceny z zakresu: zagadnienia religijne, zasady muzyki, harmonia teoretyczna, harmonia praktyczna, solfeż, emisja głosu, chorał gregoriański, dyrygentura, fortepian, organy, organoznastwo, historia muzyki”.



Liczba słuchaczy na zakończenie roku szkolnego:

Rok l II III IV Rok l li Ml IV
1972/73 1991/92 12 10 6 4
1973/74 1 10 11 5 1992/93 12 11 6 10
1974/75 6 5 7 11 1993/94 12 8 6 5
1975/76 ? ? ? ? 1994/95 20 13 6 6
1976/77 6 2 4 6 1995/96 18 13 10 5
1977/78 5 3 1 2 1996/97 12 9 10 6
1978/79 ? ? ? ? 1997/98 13 7 12 9

Rok I II III IV Rok I II III IV
1979/80 8 5 4 2 1998/99 11 13 9 10
1980/81 6 5 4 5 1999/00 12 7 1 6
1981/82 8 3 4 3 2000/01 11 6 3 8
1982/83 7 4 3 2 2001/02 12 5 6 3
1983/84 11 9 3 4 2002/03 9 10 2 2
1984/85 5 11 8 1 2003/04 7 10 7 1
1985/86 6 5 13 9 2004/05 8 7 7 7
1986/87 10 6 5 9 2005/06 5 6 4 4
1987/88 10 9 5 3 2006/07 5 6 3 5
1988/89 6 6 10 6 2007/08 6 3 3 3
1989/90 12 8 5 7 2008/09 3 8 3 1
1990/91 12 8 7 8 2009/10 13 5 6 2

• źródło: Archiwum Studium, Teczki z poszczególnych lat.

Brakuje ilości słuchaczy z lat 1972/73, 1975/76 i 1978/79. W pozostałych latach, w czerwcu na I kursie było 320, na II kursie 246, na III kursie 204, na IV kursie 180 słuchaczy. Na początku każdego roku nauczania mogło być więcej słuchaczy niż wyżej podano. Istniała duża płynność wśród studiujących, zwłaszcza na I i II roku.
Wielu słuchaczy przerywało naukę. Niektórzy posiadali słaby słuch muzyczny, inni mieli zaledwie kilka klas szkoły podstawowej, co utrudniało im zapisywania treści wykładów, dla wielu powodem wycofania się było lenistwo. Przekonywali się o tym, że muzyka to nie tylko przyjemność, ale i ciężka praca. Najliczniejsze kursy były w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Na 180 kończących IV kurs, tylko 95 osoby otrzymały dyplom ukończenia. Słuchacze pochodzili głównie z terenu diecezji łomżyńskiej.

W podaniach do Instytutu i na świadectwie ukończenia nauki występowało kilka osób z diecezji białostockiej, drohiczyńskiej i warmińskiej. W Instytucie nie było rejonizacji słuchaczy, ani potem miejsca pracy, chociaż zalecano słuchaczom z tamtych diecezji, by objęli posadę organisty w diecezji łomżyńskiej¹⁰.

W 1992 r. w diecezji łomżyńskiej było 153 parafii. W tym roku tereny Suwalszczyzny odeszły do diecezji ełckiej, a do diecezji łomżyńskiej zostały przyłączone tereny z diecezji płockiej. W 2010 r. diecezja łomżyńska liczyła 181 parafii. Studium Organistowskie w znaczącym stopniu uzupełniło wykształcenie organistów. Nawet ci, którzy przerwali naukę poszerzyli swoje wiadomości z zakresu muzyki i liturgii kościelnej.


Świadectwo

Po zaliczeniu całego programu kształcenia, słuchacze otrzymywali „Świadectwo Ukończenia Kursu” o treści: nazwisko, imię, urodzony dnia ... miesiąca ... roku... w miejscowości ..., diecezji .... Ukończył IV rok studiów czteroletniego Kursu Diecezjalnego Instytutu Organistowskiego i otrzymał następujące oceny (są stopnie) z przedmiotów: zasady muzyki, solfeż, śpiew gregoriański, harmonia teoretyczna, harmonia praktyczna, historia muzyki, dyrygentura, organoznastwo, przepisy liturgiczno-muzyczne, fortepian, organy, zasady wiary i moralności katolickiej (tutaj zaliczenie). Absolwent IV roku studiów jest uprawniony do pełnienia obowiązków organisty w diecezjach polskich. Łomża, dnia ... miesiąca .... roku ... nr świadectwa. Podpisy dyrektora i wykładowców. Poświadczenie Kurii Diecezjalnej, liczba dziennika, data, podpis notariusza Kurii, pieczęć Kurii.

W latach 1974-2010 takie Świadectwo otrzymali: w 1974 r. Piotr Bobel, Henryk Jurczak, Henryk Pruszyński i Jan Szlaużys, w 1976 r. Edward Jasiński, Eugeniusz Kaniuk, Marian Komorowski, Edward Łuniewski, Władysław Malinowski, Piotr Puławski, Franciszek Wesołowski, Mieczysław Wojciechowski, Józef Andruszkiewicz i Zdzisław Wasilewski, w 1977 r. Teresa Kasprzyk, w 1978 r. Stanisław Żera i siostra Wiesława Gładyszewska, w 1979 r. Zygmunt Sasinowski, w 1980 r. Tadeusz Komorowski, w 1981 r. siostra Scholastyka Barwicka i, Zofia Wereda, w 1983 r. Józef Dymerski, w 1985 r. siostra Teresa Mucha i Andrzej Kamiński, w 1986 r. Dam Dariusz Krasiński i Krzysztof Władysław Szymanowski, w 1987 r. Romuald Milewski i siostra Gaudencja Krystyna Sobala, w 1988 r. Józef Pupek, Beata Choinka, Zdzisław Kowalczyk, Janusz Jasiński, Józef Karwowski i Adam Domiński, w 1989 r. Stanisław Kucharczyk i Dariusz Piekut, w 1990 r. Marek Zaręba, Eugeniusz Parakiewicz, Józef Kurpiowski i Jerzy Zadroga, w 1992 r. Dariusz Józef Dymerski i Stanisław Pliszka, w 1993 r. Sławomir Kardel, Janusz Maliszewski, Andrzej Szymkowiak i Marek Chilicki, w 1994 r. Stanisława Magie ra i Anna Skorupska, w 1995 r. Ryszard Grzesiuk i Grzegorz Dawid, w 1996 r. Daniel Plona, w 1997 r. Mariusz Bierć, Zenon Kaczyński, Roman Grzesiuk, Andrzej Kulesza, Anna Pióro, Sławomir Długozima, Mariusz Mioduszewski, Marek Cieśluk i Grzegorz Szmyglewski, w 1998 r. Jacek Zalewski, Andrzej Żera, Damian Godlewski, Grzegorz Żak, Sylwester Gaczkowski, Barbara Jasińska, Tomasz Maciuszko, Wojciech Osmólski, Adam Prusik, Jarosław Kopczewski i Andrzej Wróblewski, w 1999 r. Marcin Zadroga i Krzysztof Muszyński, w 2000 r. Zdzisław Miałchowski, Piotr Żukowski, Jacek Zembrowski i Grzegorz Kulik, w 2001 r. Robert Just, w 2002 r. Piotr Zadroga, Dariusz Zyskowski, Ryszard Toczydłowski, Dariusz Stepnowski i Janusz Waldemar Raciborski, w 2003 r. Sławomir Skłodowski i Tadeusz Wiśniewski, w 2004 r. Janusz Gołębiewski, w 2005 r. Hubert Wojno, Jarosław Toczydłowski, Michał Sitek i Roman Korytkowski, w 2006 r. Sebastian Matys i Piotr Grabowski, w 2007 r. Teresa Adamczyk, Marcin Sakowicz i siostra Grażyna Stypułkowska; razem 95 osoby. Rozpiętość wieku kończących Kursy wynosiła od 16 do 60 lat¹¹.

Odzew Księży proboszczów na dokształcanie organistów był pozytywny, zachęcali oni swoich pracowników do podjęcia nauki, nie stwarzali przeszkód w uczęszczaniu na zajęcia. Również biskupi odnosili się do tej sprawy z życzliwością, w razie potrzeby wspierali materialnie, troszczyli się o pomieszczenia i wyposażenie sal lekcyjnych.

Przypisy:

Archiwum Studium Organistowskiego w Łomży, Pierwszy rok 1972/73.
Łomżyńskie Wiadomości Diecezjalne 2009 nr 1, s. 163.
Rocznik jubileuszowy Diecezji Łomżyńskiej, Łomża 2009, s. 682.
Wywiad z ks. M. Dworakowskim. Również odnośnie wykładowców: Teresy Kasprzyk,
Henryka Pruszyńskiego, Stelly Żabińskiej. Rozporządzenia Urzędowe Łomżyńskiej Kurii Diecezjalnej 1973, nr 6-7, s. 57. Wywiad z Stanisławem Winiarskim. Wywiad z ks. M. Dworakowskim.
Archiwum Instytutu ,Teczki z podaniami o przyjęcie do Instytutu. Wywiad z Krzysztofem Szymanowskim. Wywiad z ks. M. Dworakowskim. Archiwum Studium, Odpisy dyplomów organistowskich Kursu Dokształcającego dla Organistów w Łomży przy Kurii Diecezjalnej.