Wykonywane śpiewy powinny być dostosowane do liturgii sakramentu małżeństwa i wyrażać też wiarę Kościoła odnośnie do tajemnicy tegoż związku. Obrzędy polecają zwrócić uwagę na psalm responsoryjny w Liturgii Słowa, który winien być śpiewany, a nie recytowany. Instrumentalno-wokalne utwory religijne (dopuszczalne według norm ogólnych) mogą być wykonywane przed rozpoczęciem celebry ślubnej lub po jej zakończeniu. Nie należy pozwalać na akompaniament organowy lub innego instrumentu podczas wypowiadania słów przysięgi małżeńskiej. Biskupi polscy pouczają (1975), że "ponieważ zgromadzona wspólnota jest również uczestnikiem i świadkiem sprawowanej tajemnicy, dlatego wszystkie teksty wypowiadane przez celebransa i nowożeńców powinny być dobrze słyszane, a rytm całej celebracji ma być w miarę powolny, bez cienia pośpiechu czy zamieszania".
OBRZĘD SAKRAMENTU MAŁŻEŃSTWA W CZASIE MSZY ŚWIĘTEJ
OBRZĘDY WSTĘPNE
SPOSÓB PIERWSZY
45. Kapłan ubrany w albę, stułę i ornat koloru Mszy, którą się odprawia, wychodzi z ministrantami do drzwi kościoła i tam pozdrawia po chrześcijańsku narzeczonych, dając w ten sposób wyraz, że Kościół uczestniczy w ich radości.
46. Następnie odbywa się procesja do ołtarza. Najpierw idą ministranci, za nimi kapłan, potem narzeczem, którym towarzyszą, stosownie do miejscowych zwyczajów, przynajmniej rodzice i dwaj świadkowie aż do miejsca przygotowanego dla narzeczonych. W tym czasie śpiewa się pieśń na wejście.
47. Kapłan podchodzi do ołtarza, czyni przed nim głęboki ukłon i ze czcią całuje. Następnie udaje się na miejsce przewodniczenia.
SPOSÓB DRUGI
49. W ustalonym czasie narzeczeni przybywają do kościoła i zajmują miejsca dla nich przygotowane. Kapłan ubrany w albę, stułę i ornat koloru Mszy, którą się odprawia, razem z ministrantami udaje się do ołtarza. W tym czasie śpiewa się pieśń na wejście.
OBRZĘD MAŁŻEŃSTWA W CZASIE MSZY ŚWIĘTEJ
50. Kapłan podchodzi do ołtarza, czyni przed nim głęboki ukłon i ze czcią całuje. Następnie udaje się na miejsce przewodniczenia.
51. Kapłan żegna się i pozdrawia obecnych, używając jednej z formuł zawartych w Mszale Rzymskim dla diecezji polskich.
52. Następnie kapłan zwraca się do narzeczonych i zgromadzonych, aby ich wprowadzić do udziału w obrzędach. Może użyć jednej z podanych formuł albo dokonać tego własnymi słowami.
POWITANIE
Najmilsi, przybyliście do naszej świątyni, aby w obecności kapłana oraz wspólnoty Kościoła Chrystus Pan uświęcił i utwierdził waszą miłość. Chrystus uświęcił was już w sakramencie chrztu, a teraz błogosławi waszej miłości oraz umacnia was przez sakrament małżeństwa, abyście byli sobie zawsze wierni i umieli podjąć i wypełnić obowiązki małżeńskie. Razem z wami będziemy słuchać słowa Bożego i uczestniczyć w ofierze eucharystycznej, aby was wspierać naszymi modlitwami.
Opuszcza się akt pokuty.
53. W dniach, które dopuszczają Msze obrzędowe, używa się Mszy za nowożeńców z własnymi czytaniami. Gdy przypada dzień wymieniony w numerach 1- 4 Tabeli dni liturgicznych, odprawia się Mszę z dnia, zachowując w niej błogosławieństwo nowożeńców oraz, jeżeli okoliczności za tym przemawiają, formułę błogosławieństwa końcowego. Jeżeli obrzędy małżeństwa sprawuje się w czasie Mszy niedzielnej, w której uczestniczy wspólnota parafialna, odprawia się Mszę z niedzieli także w Okresie Narodzenia Pańskiego i Zwykłym.
LITURGIA SŁOWA (Czytania)
54. Liturgia słowa odbywa się w zwykły sposób. Są dwa czytania (pierwsze ze Starego lub Nowego Testamentu, potem psalm i Alleluja i Ewangelia). Zawsze należy wybrać przynajmniej jedno czytanie mówiące wyraźnie o małżeństwie.
55. Gdy nie odprawia się Mszy obrzędowej, jedno czytanie można wybrać z tych, które w Lekcjonarzu są przewidziane na Mszę za nowożeńców. Nie wolno tego robić w dni wymienione w numerach 1- 4 Tabeli dni liturgicznych.
56. Czytania mszalne podano w rozdziale IV i w Lekcjonarzu mszalnym, tom VII.
57. Po odczytaniu Ewangelii kapłan na podstawie tekstu biblijnego i w sposób dostosowany do słuchaczy wygłasza homilię o małżeństwie chrześcijańskim, o miłości i obowiązkach małżonków i o łaskach sakramentu.
LITURGIA SAKRAMENTU
58. Jeśli w czasie jednego obrzędu liturgicznego zawiera związek małżeński kilka par, każda para oddzielnie odpowiada na pytania kapłana przed wyrażeniem zgody i wyraża zgodę małżeńską, a kapłan przyjmuje tę zgodę od każdej pary osobno. Natomiast pozostałe części obrzędu, nie wyłączając błogosławieństwa ślubnego, stosuje się do wszystkich razem wygłaszając je w liczbie mnogiej.
59. Po homilii wszyscy wstają, a narzeczem zbliżają się do ołtarza i stają przed kapłanem. Kapłan mówi do narzeczonych:
N. i N., wysłuchaliście słowa Bożego i przypomnieliście sobie znaczenie ludzkiej miłości i małżeństwa. W imieniu Kościoła pytam was, jakie są wasze postanowienia.
PYTANIA PRZED WYRAŻENIEM ZGODY MAŁŻEŃSKIEJ
60. Następnie kapłan zadaje im pytania dotyczące dobrowolnej zgody na małżeństwo, woli wytrwania w wierności oraz gotowości na przyjęcie i wychowanie potomstwa.
N. i N.,czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?
Narzeczeni: Chcemy.
Czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i złej doli, aż do końca życia?
Narzeczem: Chcemy.
Następne pytanie można opuścić, jeżeli przemawiają za tym okoliczności, np. starszy wiek narzeczonych.
Czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym was Bóg obdarzy?
Narzeczeni: Chcemy.
HYMN DO DUCHA ŚWIĘTEGO
61. Kapłan mówi:
Prośmy Ducha Świętego, aby uświęcił ten związek i dał narzeczonym łaskę wytrwania. Niech ich miłość przez Niego umocniona stanie się znakiem miłości Chrystusa i Kościoła.
Wszyscy stojąc śpiewają trzy zwrotki hymnu do Ducha Świętego.
1. O Stworzycielu, Duchu, przyjdź
Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg.
Niebieską łaskę zesłać racz
Sercom, co dziełem są Twych rąk.
Z następnych zwrotek wybiera się jedną:
2. Pocieszycielem jesteś zwan
I Najwyższego Boga dar.
Tyś namaszczeniem naszych dusz
Zdrój żywy, miłość, ognia żar.
3. Ty darzysz łaską siedemkroć
Bo moc z prawicy Boga masz.
Przez Ojca obiecany nam
Mową wzbogacasz język nasz.
4. Światłem rozjaśnij naszą myśl
W serca nam miłość świętą wlej
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.
5. Nieprzyjaciela odpędź w dał
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.
Zawsze śpiewa się zakończenie:
6. Daj nam przez Ciebie Ojca znać
Daj, by i Syn poznany był.
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch
Niech wyznajemy z wszystkich sił. Amen.
ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA
62. Kapłan zwraca się do narzeczonych, aby wyrazili zgodę małżeńską:
Skoro zamierzacie zawrzeć sakramentalny związek małżeński, podajcie sobie prawe dłonie i wobec Boga i Kościoła powtarzajcie za mną słowa przysięgi małżeńskiej.
Narzeczem zwracają się do siebie i podają sobie prawe dłonie. Kapłan wiąże je końcem stuły.
63. Narzeczony powtarza za kapłanem:
Ja, N., * biorę ciebie, N., za żonę * i ślubuję ci * miłość, * wierność * i uczciwość małżeńską * oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. * Tak mi dopomóż, Panie Boże wszechmogący, * w Trójcy Jedyny, * i wszyscy Święci.
Następnie powtarza narzeczona:
Ja, N., * biorę ciebie, N., za męża * i ślubuję ci * miłość, * wierność * i uczciwość małżeńską * oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. * Tak mi dopomóż, Panie Boże wszechmogący, * w Trójcy Jedyny, * i wszyscy Święci.
64. Jeżeli z racji pastoralnych wydaje się to słuszniejsze (np. przy upośledzeniu słuchu lub mowy), kapłan noże zapytać narzeczonych o zgodę małżeńską.
Kapłan mówi: „Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela" (Mt 19,6). Małżeństwo przez was zawarte ja powagą Kościoła katolickiego potwierdzam i błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Kapłan usuwa stułę.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO OBRĄCZEK
Kapłan mówi:
Niech Bóg pobłogosławi te obrączki, które macie sobie wzajemnie nałożyć jako znak miłości i wierności.
Wszyscy: Amen.
Kapłan mówi: Pobłogosław, Boże, te obrączki, które poświęcamy w Twoim imieniu; spraw, aby ci, którzy będą je nosić, dochowali sobie doskonałej wierności, trwam w Twoim pokoju, pełnili Twoją wolę i zawsze się miłowali. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
ALBO:
Boże, pobłogosław i uświęć Twoich poddanych, którzy się miłują; a te obrączki, oznaczające wierność, niech pobudzają ich do wzajemnej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
Kapłan kropi obrączki wodą święconą.
NAŁOŻENIE OBRĄCZEK
69. Kapłan mówi:
Na znak zawartego małżeństwa nałóżcie sobie obrączki.
70. Mąż nakłada na prawą rękę, serdeczny palec żony obrączkę przeznaczoną dla niej mówiąc:
N., przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Także żona nakłada na prawą rękę, serdeczny palec męża obrączkę przeznaczoną dla niego mówiąc:
N., przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
NASTĘPUJE MODLITWA POWSZECHNA
71. Następuje modlitwa powszechna, czyli modlitwa wiernych, według tekstów zawartych w rozdziale IV.